تأثیر عصاره هیدروالکلی گیاه سنبل الطیب بر آستروسیت های رافه ماگنوس ساقه مغز موش های صحرایی

زمینه و هدف: عصاره ریشه سنبل الطیب در درمان اختلالات خواب، استرس، افسردگی، اضطراب، سفتی عضلات و تشنج استفاده می شود.آستروسیت ها نقش تغذیه، حفاظت و حمایت از نورون ها دارند. هدف از این مطالعه، بررسی اثرات عصاره هیدروالکلی سنبل الطیب بر تعداد و اندازه آستروسیت های هسته رافه ماگنوس موش صحرایی بود. روش بررسی: در این مطالعه تجربی 40 سر موش صحرایی نژاد ویستار با وزن 250ـ170 گرم به طور تصادفی به سه گروه آزمایشی و یک گروه کنترل تقسیم شدند. به گروه کنترل آب مقطر و به سه گروه آزمایش به ترتیب؛ 300، 400 و 600 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره سنبل الطیب به صورت روزانه و به مدت دو هفته گاواژ شد. برای بررسی آستروسیت ها از رنگ آمیزی اسید فسفوتنگستیک استفاده شد. اندازه و تعداد آستروسیت ها با نرم افزار ال اس استارتر محاسبه و داده ها با استفاده از آزمون های آماری آنالیز واریانس یک طرفه و تست اختصاصی ال اس دی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: مقایسه میانگین تعداد آستروسیت ها در گروه تجربی سه و چهار نسبت به گروه کنترل و گروه دو تجربی افزایش آماری معنی داری نشان داد(05/0p<). مقایسه طول بزرگ آستروسیت ها در گروه های تجربی دو، سه و چهار نسبت به گروه کنترل کاهش آماری معنی داری نشان داد و بین گروه تجربی دو با گروه های تجربی سه و چهار تفاوت آماری معنی دار مشاهده شد(05/0p<). نتیجه گیری: تجویز خوراکی عصاره آبی الکلی سنبل الطیب تعداد آستروسیت های هسته رافه مگنا را افزایش و اندازه آنها را کاهش می دهد که بیانگر تأثیر این عصاره در افزایش فعالیت تکثیری آستروسیت ها می باشد.